کمبود خبرنگار جسور و پژوهشگر در رسانه های اصفهان

#حسین_قلع_ریز

استان اصفهان با داشتن روزنامه ها ،هفته نامه ،خبرگزاری ها و رسانه های متعدد در کنار عنوان های صنعتی ترین استان،برخوردارترین استان ،مدیر خیزترین استان در عرصه رسانه هنوز نتوانسته شخصیت رسانه ایی تاثیرگذار طی دو دهه اخیر درسطح ملی پرورش دهد.شاید علت آن محافظه کار شدن خبرنگاران و روزنامه نگاران اصفهانی  و به خصوص رسانه هاست که زمینه پرورش این خبرنگاران را فراهم نساخته و همواره به دنبال خبرنگاران نشست مطبوعاتی اند نه خبرنگار جسور ، پژوهشگر و تحلیل گر.  

فعالیت 8 روزنامه در استان 5 میلیون نفری شاید پوشش تمام اخبار و رویدادها را به خوبی انجام دهد ولی آیا این تعداد روزنامه در کنار پایگاه های خبری ،هفته نامه ها و ماهنامه ها  توانسته بر سرنوشت استان در زمینه های مختلف تاثیرگذار باشد؟آیا این رسانه ها  دارای خبرنگارهای جسور ، پیگیر و تحلیل گرند که بتوانند بر تصمیم سازی و تصمیم گیری مسوولین تاثیرگذار باشند؟

یکی از مهم‌ترین مسایل  امروز استان را می توان  حافظه کوتاه‌مدت  مردم دانست که زود فراموش می‌کنند و این فراموشی هم نسبت به رویدادهاست و هم نسبت به قول و وعده مسوولین که آنها هم مانند مردم وعده های خودشان را فراموش می کنند.خبرنگار به عنوان چشم بینا و حافظه بلندمدت جامعه می  تواند از حقوق مردم در زمینه های مختلف دفاع کند.

علت موفقیت رسانه‌هایی مانند BBC و واشنگتن پست و وال استریت ژورنال  این است که یک خبرنگار در حوزه تخصصی خود اطلاعات کامل دارد و به طور مرتب و مستمر اخبار حوزه تخصصی را پوشش می دهد و به عنوان تحلیل گر همواره طرف مشورت سازمان ها و نهادهاست.به‌عنوان‌مثال یک خبرنگار در حوزه دفاعی واشنگتن پست می داند ایران دارای چه توانمندی نظامی است؟موشک هایش چه بُردی دارند و از چه موادی  سوخت گیری  می کنند.یا در حوزه حمل‌ونقل دریایی ایران دارای چند فروند کشتی است.خبرنگار تخصصی هر حوزه علاوه بر انعکاس رویدادها همواره نظر کارشناسی خود را با بهره گیری از تجربه و تحلیل خود ارایه می دهد. 

شاید یک نمونه بومی را بتوان از عادل فردوسی پور گزارشگر ورزشی صدا  وسیما نام برد. گزارشگری که توانسته برنامه 90 را به عنوان پربیننده ترین و اثرگذارترین برنامه صدا و سیما در بین مخاطبین تبدیل کند.این خبرنگار ورزشی می تواند علاوه بر ارایه اطلاعات تاریخی بر تاکتیک بازی تیم ها نظر کارشناسی بدهد. 

اگر امروز از خبرنگاران رسانه های اصفهان بپرسند که استان اصفهان به طور دقیق چه میزان فولاد تولید می کند و  چه تنوع محصول فولادی داریم؟شاید تعداد انگشت شماری باشند که آمار دقیقی ارایه کنند.مالیات یک موضوع مهم اقتصاد کشور به‌ویژه استان اصفهان است. یک خبرنگار اصفهانی چقدر بر روی این موضوع کارکرده که به خاطر عملکرد مدیرکل مالیاتی استان چند شرکت دفاتر حسابداری خود را به تهران منتقل کردند؟ 

با ظهور رسانه های متعدد در استان اصفهان به خبرنگار تخصصی در حوزه های مختلف به شدت احساس می شود زیرا این خبرنگاران متخصص و پژوهشگرند که با پیگیری  سوژه ها نسخه مناسبی برای چالش ها می نویسند و به عنوان مشاوره رایگان سازمان ها دولتی و خصوصی نقش ایفا می کنند.  

چنانچه خبرنگار تخصصی در یک حوزه فعالیت جدی کند،منافع بسیاری عاید وی می‌شود و به‌عنوان یک مشاور و صاحب‌نظر همواره مورد مشورت افراد و یا سازمان ها  قرار می‌گیرد.

روز خبرنگار مبارک

                                               کانال حسین قلع ریز @ hosseinghalriz

..... لطفا روزنامه بخوانید

 تصویر گورخوابهای شهریار شاید استثنا باشد،شاید هم مشت  نمونه خرواری باشد که یکباره رسانه ایی شد.

 ولی به یک واقعیت در جامعه امروز ایران  اشاره کرد که هنوز افرادی بی سرپناه ولو معتاد  هستند که قبر را پناهگاه دنیای  امروز خود ساختند.قبرها همانند مسافرخانه ایی برای آنان است  که چند روز می تواند بدون پرداخت هزینه در آن بخوابد و وقتی مالک آن که یک موجود بی جان  است ، آمد باید به  قبر دیگر اسباب کشی  کند.

شاید این تصاویر گورخواب های معتاد دستاویز مخالفان و منتقدین سرسخت  رییس جمهور قرار گیرد که بگویند: دولت تدبیر و امید همه را ناامید کرد حتی کارتن خوابها را یا کارتن خوابها به گورخوابها تغییر وضعیت دادند و از این دست تیترهای جنجالی.

همچنین عده ایی دیگر  بگویند دولت قبل چه فجایعی به بار آورده که هنوز دامنگیر آن هستیم  و مردم همچنان در تعجب از اعتماد دیروز و امروزشان که چه کسی راست می گوید چه کسی حقیقت را پنهان می کند.در میان انبوه نامه ها،عکسها و دلنوشته شاعران نسبت به این رویدادنقش  رسانه به عنوان یک دیده بان جامعه تا اندازه ایی پنهان ماند.

گزارش روز سه شنبه  7 دی مریم روستایی در روزنامه شهروند یک سوژه برای  رسانه ها به خصوص  شبکه های اجتماعی شد که دست به دست بگردد و فعالان شبکه های اجتماعی آن را در صفحات شخصی و  گروهها و کانال  ها  قرار دهند.

شبکه های اجتماعی با اشتهای سیری ناپذیر به دنبال این قبیل سوژه ها هستند.

شاید اگر این شبکه ها نبودند اصغر فرهادی ،پرویز پرستویی و سایر شاعران و نویسندگان دسترسی  به این مطلب  پیدا نمی کردند که بخواهند نامه ایی یا شعری  بنویسند.شبکه هایی که امروز به عنوان بهترین ابزار اطلاع رسانی می  توانند در خدمت رسانه ها باشند.البته این شبکه ها تهدیدهایی برای جامعه و خانواده ها دارند که جای پرداختن در مجال دیگری است .

گزارش توصیفی روزنامه شهروند شاید با انتشار چند هزار نسخه چاپی در بین  هزاران سوژه از بین می رفت ولی شبکه های اجتماعی از جمله اینستاگرام و تلگرام توانست این گزارش را در سطح وسیعی از مخاطبین منتشر کند و آه از نهاد هر بیننده در آورد.

 انتشار این گزارش یک دستاورد بزرگ برای رسانه های امروز ایران است که در راستای رسالت اصلی خود که همانا آگاهی بخشی و اطلاع رسانی است،به فعالیت خود با عزم بیشتر ادامه دهند.

 دولت،مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه می توانند به جای پرداخت هزینه های بازرسی از ظرفیت رسانه ها به عنوان دیده بان خود و جامعه استفاده کنند و از بروز بحران های اجتماعی جلوگیری کنند.

خبرنگاران،عکاسان و روزنامه نگاران چشمان همیشه بیدار جامعه می توانند باشند به شرطی که برای فعالیت آنها ارزشی قایل شوند  و با سد  سانسور و مصلحت گرایی ،مانعی برای فعالیت آنها ایجاد نکنند.

رسانه به عنوان چهارمین پایه دموکراسی است .پایه ایی که می تواند جامعه را از ورود به بحران باز دارد و بی نظمی ها را در مرحله ایجاد به جامعه نشان دهد.

گزارش گورخوابها و پیامدهای پس از آن  نشان داد که مسوولین کشوربه خصوص رییس جمهور  به جای خواندن گزارش های دستچین شده دفاتر  خود  و آمارهای گلچین شده باید روزنامه ها  و مجلات را بخوانند و وضعیت جامعه را به طور مستقیم و بدون واسطه در جریان قرار گیرند.همچنین مسوولین در اتاق جلسات خود را محصور نکنند و در  جامعه به خصوص شبها گشتی بزنند .هم دور دورهای جوانان را ببیند هم  کارتن خوابها و هم گورخوابها را و  مشکلات جامعه را از نزدیک ببیند و درک کنند.    

 

دلخسته از دنیایی و رنجور می خوابی / هی می فشاری پلک را با زور می خوابی

تا ما در این دولت سرا اسوده٬ خوش باشیم /  آرام و ساکت می روی در گور می خوابی

شاعر:فریبا امجد

 

 

 

اصفهان امروز را ،امروز ببینیم

روزنامه اصفهان امروز را به جرات می توان به عنوان یک روزنامه پیشرو و خلاّق در بین  روزنامه ها و  جراید استان نام برد.

جریده ایی که از یک هفته نامه آغاز شد و در دوازدهمین سال فعالیت به یک مجموعه چند رسانه ایی نه تنها  در استان اصفهان بلکه در کشور  تبدیل شده است. 

نگارنده تولد این رسانه  را در فضای مطبوعاتی استان به خوبی به یاد دارد و همچنین مراحل بزرگ شدن آن را از نزدیک مشاهده کرده است و امروز با یک مجموعه رسانه ایی روبروییم که روزنامه اصفهان امروز یکی از  بخش هایی  آن است.رسانه یی که علاوه بر نشریات مکتوب در فضای مجازی با راه اندازی وبگاه اینترنتی توانسته مخاطبین خود را در این فضا بدست آورد.

پشتکار و ممارست مدیران این مجموعه بویژه سردبیر را به عنوان مهمترین عامل موفقیت آن می توان ذکر کرد.

از طرفی دیگر این رسانه از نظر اخلاقی به صادق بودن و شفافیت در بین  مخاطبین و فعالان مطبوعاتی مشهور است .برای بدست آوردن آگهی و رپرتاژ از سازمان های دولتی و بخش خصوصی از هر وسیله  و شیوه یی  استفاده نمی کند.هر چند که برای سازمان ها و بخش های مختفل در انتشار اخبار و گزارشات سنگ تمام گذاشته و با بی مهری روبرو شد ولی اصول حرفه ایی و اخلاقی را برای جبران این بی مهری  آن زیرپا نگذاشت. صداقت  را می توان یکی از ویژگی بارز این رسانه برشمرد .صداقتی که باعث شده با وجود چالش های مالی له یا علیه شخص یا سازمان موضوع گیری نکند و همواره بر پایه اصول اخلاق مدارانه اقدام به انتشار اخبار و گزارشات استان بدون چشمداشتی کند.

وابسته نبودن سیاسی و خصوصی بودن100 درصد این رسانه را می توان از ویژگی های مهم  آن برشمرد که درطوفان حوادث سیاسی تعادل خود را حفظ و همواره به عنوان یک رسانه فراجناحی و حرفه ایی به وظیفه اطلاع رسانی خود عمل  کرده است .

انتشار ویژه نامه های  انگلیسی و عربی این رسانه را می توان از پیشرو بودن این نشریه در استان عنوان کرد که هر چند با بی مهری بخش های مرتبط روبرو شد ولی  مدیران این رسانه با انتشار منظم آن به جهانیدن اصفهان بیش از سایر بخش ها کمک کردند .انتشار روزنامه به زبان انگلیسی و عربی در اصفهانی که داعیه نصف جهان بودن را دارد شاید فعالیتی چشمگیر نباشد ولی در شهری که روزنامه 10 هزار نسخه روزنامه و مجله خریداری نمی شود،باید گفت این کار بزرگی است که یک رسانه بدون درآمدزایی انجام می دهد.

به عنوان یک روزنامه نگار از همه مردم اصفهان درخواست دارم  که اصفهان امروز را امروز ببینید نه فردا حسرت آن را بخورید که چرا اصفهان نشریه وزین ندارد.