آسمان استاندار اصفهان ابری نیست،آفتابی هم نیست

نوشته:حسین قلع ریز 

ماجرای استعفای استاندار اصفهان در اثر بروز اختلاف نظر  پیرامون مسایل استان با  رییس جمهور ،به عنوان مهمترین خبری بود که هفته گذشته  در گوشه و کنار استان دست و به دست می گشت و نقل هر محفل و محمل بود.

برخی خرسند از این خبرکه بالاخره دکتر زرگرپور  از  استانداری اصفهان  رخت بر می بندد و با سوار بر اتوبوس اصفهان – تهران به خانه اش در خیابان سوول تهران می رود و دوران بازنشستگی خود را در کنار همسرش طی می کند. شاید عده ی  کمی هم از این خبر ناراحت شدند که چرا استانداراصفهان در یک سال پایانی دولت یازدهم خواستار استعفا شده است ؛ولی« تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها». حتما خبری بوده که ماجرای استعفای زرگرپور  پس از دیدار با رییس جمهور در فضای مجازی پیچیده است.

انتخاب استاندار اصفهان معمای پیچیده رییس جمهور و وزیرکشور در سال 92  بود که با مسابقه طناب کشی بین  اصلاح طلبان و اصول گرایان  اصفهان  همراه بود با تفاضل گل در وقت اضافه به نفع  اصلاح طلبان پایان یافت.البته گزینه اصلی اصلاح طلبان اصفهان که خود را پیروز انتخابات 92 می دانستند، رسول زرگرپور نبود گزینه ایی که امروز در وزارت جهاد کشاورزی مشغول فعالیت است و شاید همچنان خود را مُحق استانداری اصفهان بداند .

اما نکته قابل تامل در این مسابقه طناب کشی این بود که در اصفهان خط مشترک یا گروه معتدلی وجود نداشت که بتواند  به جای وزن کشی گروه های سیاسی  در اصفهان ،تلاش کند سهم استان  اصفهان در تصمیمات  پایتخت نشینان افزایش دهند.شاهد این مدعا سهم استان اصفهان در بودجه عمرانی کشور است که از آخر، اول است ولی در پرداخت مالیات رتبه نخست در بین استان ها را داراست.دکتر نعمت الله اکبری استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان و رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان اصفهان در سخنانی بر وجود سندرم نصف جهان در بین پایتخت نشنیان اشاره کرد و گفت:این سندرم باعث شده استان اصفهان از هر گونه ردیف بودجه ایی محروم شود زیرا سایر  استانها به شدت نسبت به اختصاص بودجه به اصفهان حساسیت از خود نشان می دهند.ولی سندرم نصف جهان یا اصفهان ستیزی پدیده ایی جدی است که استاندار اصفهان نمی تواند آنرا حاشا کند بلکه باید تدبیر کند که این سندرم را به درمان نزدیک کند.این سندرم استان اصفهان را از حق طبیعی خود محروم ساخته است .

طلب 3 هزار میلیارد تومان شهرداری اصفهان از دولت فخیمه حدیث مفصلی است از این  مِجمل استان اصفهان که با نهایت ادب به دولت باید گفت: ما را به خیر تو امید نیست شر مرسان.

شهرداری اصفهان که با برگزاری برنامه های فرهنگی و تفریحی تلاش می کند  صورت خود را با سیلی سرخ نگه دارد با کمبود نقدینگی برای اجرای پروژه های خود روبروست و شهردار اصفهان با وجود چالش جدی در شورای شهر به دنبال سرعت بخشی به پروژه ای عمرانی است.

در کنار این چالش های پیچ در پیچ خشکی رودخانه زاینده رود را اضافه کنید که شاعری گمنام می گوید :زپلشک آید/ و  زن زاید/ و خر میرد /و مهمان عزیز آید.در شرایطی که استان اصفهان با مشکلات متعدد روبروست جریان داشتن رودخانه زاینده رود می توانست مرحمی بر درد خدمتگزار استان باشد ولی گویا همسایگان و مدیران پایتخت نشین این مرحم را نیز از استاندار اصفهان دریغ کردند.

گویا آسمان هم دلخوشی از استاندار اصفهان ندارد که باریدنش را بر اصفهان دریغ می کند زیرا به گفته زرگرپور این خشکسالی در طول 40 ساله اخیر سابقه نداشته است.

با وجود این چالش های درون و برون استانی ،استاندار اصفهان که نماینده دولت تدبیر و امید است ، چه تدبیری برای این مسایل اتخاذ کرد ؟آیا روحانی  به اصفهان کلید دار فرستاد یا قفل بازکن؟استانی که پر از قفل های روی هم انباشه و لیدهای گمشده است به چه مدیری و چه دیدگاهی نیاز دارد ؟

اسحاق جهانگیری معاون اول دولت یازدهم، زمانی که در دهه 70 ردای استانداری  اصفهان را بر تن داشت ،معتقد بود که اصفهان میدان مین است و کار کردن بسیار دشوار ولی آیا این توصیه جهانگیری را زرگرپور جدی گرفته بود ؟اصفهانی که پر از سلایق مختلف و حتی متضاد است ،استاندارش باید با کلید مدیریت کند یا با مین یاب مین ها را خنثی کند؟

زرگرپور که مدعیست 30 سال است در پست های وزارت خانه ایی مدیریت کرده است ،آیا می توان از مهکله استان اصفهان جان به در ببرد؟

واکنش طیف های مختلف استان و حتی خارج استان به خبر استعفای زرگرپور می تواند برای وی آیینه ایی باشد که نشان دهد در طول این سه سال  چه کارنامه ایی از خود بر جای گذاشته است؟آیا مردم او را واقعا دوست دارند یا نه ؟آیا همراهانش که کمتر به خلوت تصمیم گیریهایش راه پیدا می کنند،از این خبر خوشحال اند یا ناراحت ؟

به قول عرفی شیرازی :

چنان با نیک و بد عرفی، به سر بَر، کز پس مُردن/ مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند